دلتنگی یعنی تماشای یک کاج تنها
حوالی قبری با رویاهای جوانمرگش
دلتنگی شمردن شکیبایی مزارهای جوان است
در اسارت خاک ...
خاک
دلتنگی تماشای پرواز یا کریم هایی ست
که بر کاج مزار عزیزت لانه گذاشته اند
و نگاهشان ملامت ریز است
از دیر آمدن هایت
دلتنگی ملاقات های بی بهانه ای ست
که روزهای وسط هفته ات را پنجشنبه می کند
که روزهای تمام هفته ات را پنجشنبه می کند
دلتنگی حضور محزون ماه است
از پشت ابرهای سوگوار بهشت زهرا
وقتی که باید بروی
و ماهِ دلت را بسپاری به نجابت کاج ها
به وفاداری یا کریم ها
و خاک
خاک بی ترحم ......
غروب دلگیر بهشت زهرا ....کرمان
بتول مبشری