در باد رها شده بودم(بتول مبشری)

 

رها شده در باد

**

در باد رها شده بودم
بسان یک درخت که برگهایش را 
به تاراج برده باشد 
باد طوفنده وحشی باد بیرحم
تا تو امدی 
خواب زمستانی ارمغان تو بود
خواب .....بیخبری و باز هم خواب
چشم گشودم
نبودی در سرمای یخی دی ماه 
رهایم کرده بودی
فانوس هایت کو؟
اینجا تاریک است
مثل هفت سالگی من تا هفتاد سالگیم
و هفتصد سال پس ازعبور تو 
تو از مرگ هم بیرحم تری
انگار از سرمای دستهایت
سرد شدم به انجماد رسیدم سنگ شدم
چنان که دیگر هیچ آتشی گرمم نخواهد کرد 

 

 

بتول مبشری

http://www.shereno.com/30441/27050/215245.html