خواهم رفت درست مثل همین گنجشک ( بتول مبشری )

خواهم رفت
درست مثل همین گنجشک
که از این شاخه به آن شاخه می پرد
ارغوان ها که از گل بیفتند
شال و کلاه خواهم کرد
در من تاکستانی ست که شراب نمی شود
در من هجوم شعرهای تکه تکه شده ای ست
که باد هوایی شان کرده بروند
در من آه های سرد قاب های خالی این دیوار
که سنگستانی شده برای خودش
در من کلاغ هایی که هرگز قرار نبود به خانه برسند
در من سکوت وهم ناک نیستانی که قرارملاقات با آتش دارد
در تو خورشیدی که آفتابگردان نمی شناسد
در تو شب بویی که عطر فروش شده است
در تو مسافری با هزار بلیط
هزار مقصد
خواهم رفت
پیش از آنکه باران آوازهای دشتی بخواند
و جان ام را خانه نشین کند
خواهم رفت
درست مثل همین گنجشک
کجای فصل های روبرو
شانه ی آرامشی خواهم یافت
منی که بادهای موسمی در کوله دارم
خواهم رفت ...

بتول مبشری