بعد عمری سراغ صندوقچه دلم رفتم( بتول مبشری )

بعد عمری .........
سراغ صندوقچه دلم رفتم
مهرو موم قدیمی اش
به نام زیبای تو بود
گنج های مخفی درون صندوقم
مملو از یادهای گران بهای تو بود
عطر گیج و کهنه ای
به مشامم خورد
بوی پیراهن آشنای تو بود
عکس هایی از روزهای عاشقانه ی من
که چقدر شبیه عکسهای تو بود
نامه ای با سرخط
دوستت دارم
دست خط آ شنا ی نامه های تو بود
دستهایی مرا به خود خواندند
هرمشان حرارت دستهای تو بود
گونه ام را نوازشی سوزاند
ردی از لهیب انگشت های تو بود
گریه کردم کنار صندوقچه ی کهنه
گنج خاموش و ساکتی که فقط
پر و لبریز همه یاد های تو بود .........

بتول مبشری