برگشتم از سمت مهربانی سپید رود برگشتم ( بتول مبشری )

برگشتم
از سمت مهربانی سپید رود برگشتم
بوی خوش نارنج ها
وسعت دل شالیزارهای بخشنده
باران مدام
مدام باران
مرغابی های شاد
گنجشکهای مست
همه را جا گذاشتم
لبخندهای آبی زنان مهربان شمالی را
با آن صورت های درخشان
جا گذاشتم
عطر وحشی چوچاق های تپه های کیسم
امواج دل‌کوب سپیدرود
جادوی رنگین سپیدارهای جنگل گیسوم
زنبیل های حصیری مملو از تخم مرغ های محلی امیرکیا
گذرگاههای خلوت و دل پیمای اشلیکی را
جا گذاشتم
جاده‌های مه‌آلود لشت نشا
پرتقال های نیمه رسیده ی لیلا کوه
رویای آرامش گورکا
سیاهکل و پیچ و خم های دل ریزش را
برگشتم
یرگشتم
همه‌ی حس های آرامش را جا گذاشتم
پاییزهای مجاور آیا
امواج نقره گون سپیدرود
بیاد خواهند آورد
زنی را
نشسته بر پنجمین نیمکت پارک ساحلی
خیره به هیاهوی لک لک های عاشق
زنی رها شده
در پاییز و رنگهای دلفریبش
پاییزهای مجاور ......

بتول مبشری