آنها شهرها را به آتش می کشندخانه ها رااهالی شعر رابعد کنار ویرانه های خاکستر شدهماندولین می نوازندمویه می کنندتا به رسم نروندیوانه گی کننددست آخرکمی شعر بسازندآن هاهمان دیکتاتورهای مزخرف
بتول مبشری