مادرم تسبیح هزار دانه ای دارد( بتول مبشری )

مادرم تسبیح هزار دانه ای دارد
که دانه هایش را یک به یک
با دستهای خودش به نخ کشیده
هر دانه
برای یک نیاز
یک حسرت
یک آرزو
مادرم از عذاب دوزخ می ترسد و
دانه دانه اشک هایش را بر تسبیح دعایش می افشاند
و مدام برای گناه های نکرده
و راههای نرفته
طلب بخشش میکند
مادرم
چنان معصوم به بهشت موعودش دل بسته
که مدام دل میسوزاند
برای جهنمی که در انتظار من است
مادر نمیداند
جهنم من همین جاست
جایی که حسرت هایم
از دانه های تسبیح دعایش چنان بیشترند
که همین جهنم کوچک
را به بهشت موعودش طاق نمیزنم
مادر اما
........مادر است دیگر

بتول مبشری