تو رفتی ،من ماندم،رد بوسه های تو بر گیسوان ( بتول مبشری )

تو رفتی
من ماندم
رد بوسه های تو بر گیسوان و گردن من جای ماند
رد اشک های من برخطوط پیراهن تو
من میدانم جای خالی سرم
روی سینه ات بهانه می گیرد
تو میدانی جای نوازش دست هایم
روی گونه هایت دلتنگی می کند
دیروز شال فیروزه ایم دست هایت را صدا زد
و من صدای خواهش دگمه های پیراهنت را شنیدم
پیراهن چهارخانه ی طوسی ات را که آنهمه دوستش داشتم
به من بگو تو با تمنای دست و نگاهت چه میکنی ؟
به من بگو من با فریاد التماس دلم چه کنم ؟
موهایم را که آن همه پریشان میخواستی
این روزها در سوگ انگشتان تو عزادارند
یا تو به داد من برس
.........
یا باز هم
تو
به
داد
من
برس .....

بتول مبشری