می پرسی چند ساله اممگر نمیدانی ؟حوالی دلم که پرسه میزنیسنم به بهار میرسدمثل نفس زدن های بیددر خواب های سبک اردیبهشتمی مانماگر عبور کنی از منریشه به ریشه ی چنارهایصد ساله ی باغ شازدهکهن سال میشوم
بتول مبشری